31/7 - Arribem a Oaxaca
6h20 i em desperto. Encara negra nit. Quasi tothom dorm. Anem per una carretera ben sinuosa, enmig de les muntanyes. L’autobús va esquivant corbes i obstacles, així com il.luminant la flora i fauna

7h. Encara en el bus. Ja és de dia i ja he pogut veure els primers cactus gegants. Són més grans que els arbres, alguns, i d’altres són com els de les pel.lícules. Méxicooooo!!!
9h. Ja hem arribat a Oaxaca. Prenem un bus local i anem cap al centre a buscar allotjament. Ens

En Berni i la Mira busquen on dormir i jo vigilo les bosses i escric.
14h. Han tornat sense trobar res ‘econòmic’.



El camí de tornada ha estat ràpid, però he pogut menjar un gelat de crema de no se que; boníssim també.
I ara a instal.lar-nos a l’hotel, DUTXA i a passejar...
Tota la tarda passejant Oaxaca. Sembla que són festes i hi ha paradetes per tot arreu. El centre és un mercadillo continuo.


Continuo passejant, veient esglésies, carrers molt tranquils i agradables, fins rebre la trucada d’en Bernat. Hora d’anar a menjar!

Seguint recomanacions, anem a un que ja hi ha força gent i allí ens deixem aconsellar, parlem amb la cuinera i ens posem les botes. En acabar, una cerveseta i continuar passejant fins trobar la Mira, que havia anat a la seva i feia estona que ens esperava.
Just després ens trobem amb l’altre grup, que venia del DF. Quatre abraçades, més cerveses, explicar-nos les històries que portem viscudes, uns mescals

----------
6h20 y me despierto. Todavía negra noche. Casi todo el mundo duerme. Vamos por una carretera bien sinuosa, en medio de las montañas. El autobús va esquivando curvas y obstáculos, así como iluminando la flora y fauna de la región. Se pueden ver unos árboles bastante frondosos y he podido distinguir algunos ciervos... Me parece... Dormiremos un poco más.
7h. Todavía en el bus. Ya es de día y ya he podido ver los primeros cactus gigantes. Son mayores que los árboles, algunos, y otros son como los de las películas. Méxicooooo!!!


Berni y Mira buscan dónde dormir y yo vigilo las bolsas y escribo.
14h. Han vuelto sin encontrar nada 'económico'. Eso quiere decir que el más barato estaba a 220$ (16€). Así que hemos continuado y hemos encontrado un hotel al lado del mercado por 120$ (9€). Bien, está bien situado y te ofrece lo que te puede ofrecer... cama doble y lavabo con ducha. Muy necesaria para mí...
Nos hemos paseado por el mercado. ¡Está genial! Te ofrecen batidos, fruta y sobre todo 'chapulines' o sea grillos rojos secos.

Después hemos ido a localizar la parada de buses, informarnos de horarios y precios. Nos marcharemos mañana, mediodía o noche, hacia Pochutla o Puerto Escondido.
El camino de vuelta ha sido rápido, pero he podido comer un helado de crema de no se que; buenísimo también.
Y ahora a instalarnos en el hotel, DUCHA y a pasear...


En la glorieta central del Zócalo (Plaza del centro), cuatro niños de unos 8 o 10 años, gritan consignas sin cesar. Los ciudadanos paran, se los escuchan, aplauden y continúan su camino.
Sigo paseando, viendo iglesias, calles muy tranquilas y agradables, hasta recibir la llamada de Bernat. ¡Hora de comer!

Entramos en el mercado- restaurante. Es un mercado lleno de pequeños comedores que disponen de unos fogones y un mostrador donde la gente se va sentando y comiendo.
Siguiendo recomendaciones, vamos a uno donde ya hay bastante gente y allí nos dejamos aconsejar, hablamos con la cocinera y nos ponemos las botas. Al terminar, una cervecita y continuar paseando hasta encontrar a Mira, que había ido a la suya y hacía rato que nos esperaba.

0 Comments:
Publica un comentari a l'entrada
<< Home